Słońce też jest gwiazdą - Nicola Yoon

Nicola Yoon

The Sun Is Also The Star

Słońce też jest gwiazdą

Przekład – Donata Olejnik

Wydawnictwo Dolnośląskie

ISBN 978-83-271-5592-4

Ponad trzy lata temu przeczytałam powieść Nicoli Yoon Ponad wszystko. Nie zakochałam się w tej opowieści, ale jak na młodzieżówkę bardzo mi się spodobała. Gdy pojawiła się okazja przeczytania kolejnej książki Yoon, nie zastanawiałam się zbyt długo. Skoro tamta była taka dobra… Co wynikło z tego randez vous?

Natasha pochodzi z Jamajki, a od ósmego roku życia mieszka w Nowym Jorku. Tu ma swoje życie, chłopaka, przyjaciół… Ale rodzina przebywa w USA nielegalnie i w ciągu doby zostanie deportowana. Jakby nieszczęść było mało, Natashę właśnie zdradził chłopak! Przyszłość jawi się w czarnych barwach… I wtedy zrządzenie losu, a może przeznaczenie, stawia ne jej drodze Daniela. Czy można zakochać się w ciągu kilku godzin? A jeśli nawet, to po co Natashy ta miłość, skoro niebawem znajdzie się w obcym kraju, wśród obcych ludzi…

To nie będzie typowa opinia. Tylko raczej kilka luźnych spostrzeżeń. Muszę zacząć od tego, że nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia. Może ewentualnie chodzić o jakąś niezrozumiałą do końca fascynację, ale miłość? Dwójce młodych bohaterów właśnie to się przydarzyło. Wiecie jak to jest motyle w brzuchu etc. Ale jakoś nie chce mi się wierzyć, że w ciągu kilku godzin można się zakochać na zabój, do tego stopnia, żeby chciało się zmienić swoje życie. Ale to książka i książkowa historia i wszystko się może zdarzyć. Jednak dla mnie brzmiało to bardziej jak bajka. I nawet jeśli w takiej bajce jest odrobina prawdy, to jest to jednak nierealne.

Słońce też jest gwiazdą to bardzo przewidywalna historia i nawet nie było mnie w stanie zaskoczyć zakończenie. W sumie to z góry wszystko wiadomo. Nie lubię tego. Wolę być zaskakiwana. Ale niestety nie tym razem. Słaba to książka i aż dziw bierze, że trafiła na ekrany. Nie widziałam, może tym razem film jest lepszy. Przyznam, że jestem bardzo rozczarowana. Spodziewałam się wielkiego wow!, a tu niewypał. Nawet nie jestem pewna czy poziom tej opowieści zadowoli nastolatki. Takie to nieprawdopodobne.

Szczerze mówiąc, powieść Yoon przeczytałam jakiś miesiąc temu, ale nie wiedziałam co mam o niej napisać. Dzisiaj, zanim usiadłam do komputera, musiałam sobie trochę ją przypomnieć. Kurczę! Zapomniałam co w niej było! A taki stan rzeczy zdarza mi się niezmiernie rzadko. Nic w mej pamięci po lekturze nie zostało. Jeśli miałabym w ogóle komukolwiek polecić tę książkę, to zdecydowanie będą to młodzi czytelnicy, do których kierowana jest ta historia. Będąc młodszym odbiera się inaczej świat. Ale czy od razu musi to być aż tak bardzo naiwnie?

Dziękuję

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Akcja 100 książek w 2020 roku – 25/120; Abecadło z pieca spadło…; Mierzę dla siebie – 2,6 cm; Olimpiada czytelnicza – 334 stron; Wielkobukowe bingo – książka zekranizowana; Wizażowe wyzwanie czytelnicze – 2.