Mezopotamia - Serhij Żadan

Serhij Żadan

Mezopotamia

Месопотамия

Przekład – Michał Petryk i Adam Pomorski

Wydawnictwo Czarne

ISBN 978-83-7536-873-4

Serhij Żadan – ukraiński pisarz, poeta i tłumacz. Z wykształcenia germanista. Jest laureatem wielu nagród, między innymi "Bu-Ba-Ba" za najlepszy wiersz roku 1998. W październiku 2015 roku otrzymał Nagrodę Literacką Europy Środkowej „Angelus” za powieść Mezopotamia. Mieszka w Charkowie.

Mieszkańcy jednego miasta, doświadczeni przez życie, spętani własnymi słabościami i ambicjami, piją, biją się i szukają spełnienia, będącego namiastką wyższych uczuć. „Mezopotamia” to pełnokrwista ballada o miłości, której nikt się nie spodziewa i która niczego nie zmienia. To opowieść głęboko zanurzona w ukraińskiej rzeczywistości, balansująca pomiędzy brutalnością a kruchością, pomiędzy uczuciem a pożądaniem.

Na pewno znajdą wśród osób, które czytają moje „wypociny” tacy, którzy zastanowią się cóż robi na tym blogu, na którym gości ostatnio coraz więcej nowości, książka wydana w październiku 2014, a do tego ukraińskiego pisarza. Śpieszę więc odpowiedzieć tym nielicznym, którzy takie pytania sobie w głowach zadali. Otóż w tym roku biorę udział w ciekawym wyzwaniu organizowanym przez Multikulturalnego „12 historii dookoła świata”. W tym miesiącu zadaniem było zapoznanie się z pisarzem z Haiti bądź z Ukrainy. Jakoś Ukraina była mi bliższa i w taki sposób trafiłam na Mezopotamię.

Jak już się ze wstępu domyślacie, nie jest to książka traktująca o starożytnej krainie na Bliskim Wschodzie. Mezopotamia, z greckiego Międzyrzecze, to miejsce leżące w dorzeczu dwóch lub więcej rzek. Takim miejscem, choć geograficznie i historycznie bliższym jest właśnie ukraiński Charków leżący w dorzeczu trzech rzek: Łopań, Charkiw, Uda.

Mezopotamia została przez Żadana podzielona na dwie części: Historie i biografie oraz Uściślenia i uogólnienia. Pierwsza część to dziewięć opowiadań, które łączy miejsce akcji oraz bohaterowie; druga zaś jest zbiorem wierszy, który dopełnia żadanowską prozę.

Marcin Sendecki w Gazecie Wyborczej z 9 grudnia 2014 roku napisał: Możemy na pewno zazdrościć Ukrainie jednego – Serhija Żadana. 40-latek z Charkowa oferuje rodakom (czy może raczej swojemu pokoleniu Ukraińców) nowy mit założycielski.

Sendecki stwierdził, i trudno się z tym nie zgodzić, że obok opowieści o ludziach i całkiem zwykłych sprawach, o miłości, przyjaźni, szczęściu, pechu, śmierci, Mezopotamia jest powieścią polityczną. Jednak jeśli ktoś po tym co tutaj przeczyta zechce sięgnąć po tę książkę, niech nie spodziewa się historii stricte politycznej, bo Mezopotamia jest faktycznie opowieścią o miłości, która stanowi główny temat i motor napędowy książki.

Dziennikarka Agnieszka Lichnerowicz napisała: Serhij Żadan narysował intymny portret swojego rodzinnego Charkowa. Składają się na niego historie mieszkańców, znajomych i nieznajomych, których losy przeplatają się między rzekami tej ukraińskiej Mezopotamii (…) Piękna, czasem zabawna, poruszająca i świetnie napisana książka.

Przychylam się do słów Lichnerowicz – Mezopotamia, choć niełatwa, jest książką piękną, poruszającą i świetnie napisaną. Wstydzę się, że tak rzadko sięgam po publikacje naszych sąsiadów. A powiem wam, że naprawdę warto. Polecam.

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Akcja 100 książek w 2019 roku – 10/120, Oflagowani – biały, Olimpiada czytelnicza – 312 stron, Pod hasłem – biały, Mierzę dla siebie – 2,4 cm, Wielkobukowe Bingo - #WBBINGO – zbiór opowiadań, Wyzwanie 12 historii dookoła świata - Ukraina