Ernest Hemingway
Pozostałe opowiadania
Przeł. Tomasz S. Gałązka
Wydawnictwo Marginesy
ISBN 978-83-67859-05-9
Lubicie zanurzyć się w krótkiej formie? Dla mnie ten rok zaczął się dwoma zbiorami opowiadań, co bardzo cieszy, bo lubię te niewielkie objętościowo historie. Podoba mi się intensywność ty tekstów, uwielbiam grę niedopowiedzeniami oraz to, jak osoba pisząca w opowiadaniu szczególnie zabiega o uwagę czytelnika. Dobre opowiadanie ma siłę poważnej powieści, tylko jest szybkie jak wdech łapany po wypłynięciu spod wody lub wypity na raz kieliszek mocnego alkoholu. Powieści opisują życie, opowiadania żyją. W zbiorze dwudziestu siedmiu Ernesta Hemingwaya znajdziemy sporo życia.
Zdecydowanie wolę Hemingwaya w opowiadaniach, nie mam co do tego najmniejszych wątpliwości. Perfekcjonizm pisarski, który sprawia, że w powieściach niemal każde zdanie ma być idealne, odbierając często naturalność i rytm prozie, w opowiadaniach nie objawia się z taką mocą. Wśród tekstów składających się na Pozostałe opowiadania znajdują się takie, które miały być zaczynem powieści, ale nie zostały nigdy uzupełnione, o czym informuje tłumacz w przypisach. Znacząca większość to pełnoprawne opowiadania, które ukazywały się lub miały się ukazać w różnych zbiorach. Teksty z tego zbioru można w łatwy sposób podzielić tematycznie, bo znajdziemy parę opowiadań kubańskich, o hiszpańskiej wojnie domowej, a także II wojny światowej, te przedstawiające historię Nicka Adamsa oraz pozostałe, trudniejsze do przyporządkowania.
Świat przedstawiony we wszystkich opowieściach, bez względu na czas i szerokość geograficzną, to zdecydowanie świat mężczyzn, w którym o kobiety trzeba się troszczyć, chronić je i uświadamiać, że choćby chciały, to ta przestrzeń nie jest dla nich, bo są zbyt delikatne. Mizoginia Hemingwaya znana jest chyba wszystkim. Pomijając jednak ten element, a skupiając się na innych, zauważymy, że motywy pojawiające się w tekstach stanowią stały punkt programu Hema. Przyglądamy się wojennej rzeczywistości, wyruszamy na polowanie, płyniemy na połów, chowamy się w las. A choć wydawać by się mogło, że niczym już w tych tematach nie zaskoczy, jednak mu się to udaje.
Opowiadania dotyczące wojny domowej w Hiszpanii toczą się w znacznej mierze nie na polu bitwy, lecz przy barowym stoliku – autor skupia się ludziach, którzy walczą, a nie na samej walce. Cały cykl hiszpański składa się na jedną spójną opowieść, której łącznikiem staje się restauracja u Chicotego, będąca niczym symbol. W postaciach tych oraz pozostałych opowiadań znajdziemy nie tylko głębokie pokłady smutku, ale także wolę życia, nieskrępowanego, prowadzonego na własnych zasadach. Teksty kubańskie dzieją się zarówno na morzu, jak i na lądzie i różnią się znacznie swoim charakterem – tu szczególnie wyróżnia się pierwsze opowiadanie zbioru, Raz przez cieśninę, które nosi znamiona opowieści sensacyjnej. Nadzwyczaj ciekawie wygląda cykl tekstów o Nicku Adamsie, w największym stopniu wydaje się niedokończony, część historii wygląda na zaczątek większej całości, jakąś scenę wyciągniętą z ciągu zdarzeń.
Pozostałe opowiadania stanowią imponujący i bez wątpienia warty zapoznania się z nim. Dla takich tekstów jak Donos, Noc przed bitwą, Człowiek bywały czy Afrykańska opowieść warto się z tym tomem zapoznać bliżej. Hemingway w niektórych opowiadaniach jest naprawdę w wybornej formie i czyta się go doskonale. Ukłony, kwiaty i uściski dłoni należą się Tomaszowi S. Gałązce, którego przekład wydobył, według mnie, w polszczyźnie z Hemingwaya esencję. Bardzo mocno polecam!
niehalo
"Pozostałe opowiadania" do kupienia na Bonito
W ramach wyzwań: Przeczytam 120 książek w 2024 roku – 8/120; Mierzę dla siebie - 4,2 cm; 498 stron; Wielkobukowe albo-albo – opowiadania; Wielkobukowe okładkowe bingo – symbol słońca na okładce
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz