Małgorzata Oliwia Sobczak
Ona i dom, który tańczy
Wydawnictwo W.A.B.
ISBN 978-83-8387-177-6
Mimo że na półce w mojej biblioteczce pysznią się cztery książki cyklu Kolory zła, to jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Małgorzaty Oliwii Sobczak. Nie będę się wykręcać brakiem czasu ani niczym podobnym. Zwyczajnie tak się złożyło, że chciałam przeczytać tę serię po kolei, a Czerń trafiła do mnie dopiero w ubiegłym tygodniu. W sumie może nawet dobrze, bo nie jestem w żaden sposób nastawiona i nie znam tego mrocznego oblicza autorki.
Ona i dom, który tańczy jest debiutem Sobczak, który zyskał nowe życie przez lifting dzięki wydawnictwu W.A.B. Zważając choćby na to, że to debiut mam dziką ochotę przeczytać wszystko, co wyszło spod „pióra” autorki Szramy. Ta powieść, choć może wydawać się niektórym pospolita czy zwyczajna, jest tekstem bardzo oryginalnym, klimatycznym i pięknym.
Ona i dom, który tańczy (ach, co za wspaniały tytuł, przykuwający uwagę) zabiera czytelnika w podróż od powojnia do współczesności, przez kilka miejsc Europy i Polski, za towarzyszki mając trzy kobiety połączone więzami krwi: Iwę, Józefinę (matkę), Antoninę (babkę). Jeżeli boicie się chaotyczności to uspokajam. Nie ma jej. Sobczak świetnie sobie poradziła i dzięki temu nie czujemy się nawet przez chwilkę zagubieni.
Osią powieści jest gburski dom w Drewnicy na Żuławach, mający swój odpowiednik we wspomnieniach Małgorzaty Sobczak. Z tym domem wiążą się jej najwcześniejsze wspomnienia, wypełnione duchami, nadprzyrodzoną energią i magią Żuław. W wywiadzie autorka Żółci tak wspomina: Tytułowy dom stoi samotnie wśród ciągnących się po horyzont pól, przecinanych tylko niskimi szpalerami wierzb. To rzadko spotykany, mocno otwarty obszar, znajdujący się z dala od cywilizacji, na którym zawsze wieje silny wiatr. Niosą się tu echa dźwięków powstających kilometry dalej. (…) Cała ta otoczka mocno wpływa na stan psychiczny człowieka, który przebywa tam dłuższy czas. Otwartość, rozległość i zarazem odosobnienie tych terenów może kształtować głosowe miraże, prowadzące wręcz do szaleństwa.
Iwa, która według mnie stanowi główną bohaterkę, wraca na Żuławy, do tego niezwykłego domu, by rozliczyć się z przeszłością, uporządkować życie, ułożyć, zrozumieć. Nie jest to łatwe, mając za „przewodnika” jedynie swoje wspomnienia, które muszą nabrać sensownych kształtów.
Pięknie napisana saga rodzinna. Chwytająca za serce historia trzech kobiet. Refleksja nad przemijaniem i nad wpływem przeszłości na teraźniejszość. Historia miłości i jej braku, tęsknot, żalu, bólu i rozpaczy. Historia domu, który jest niemym uczestnikiem wszystkich wydarzeń i na swój sposób „przeżywa” każde z nich. Dom, którego ściany „widziały” zbyt wiele i przechowują obrazy dla kolejnych pokoleń. Trzeba tylko wiedzieć, jak tam dotrzeć.
Są chwile, gdy w ułamku sekundy życie zmienia się na zawsze. Są momenty, gdy świat staje się inny i już nigdy nie będzie taki sam, jak przedtem. Jedno zdarzenie, jedno zdanie, jeden błysk świadomości wystarczają, by zabrać duszę. I nagle jest się gdzieś indziej. W rzeczywistości, która już nigdy nie wróci do swoich starych kształtów. Mówią, że kiedy odchodzi miłość, cza leczy rany. Lecz tak naprawdę, gdy odchodzi miłość, czas zatrzymuje się. Wszystkie zegary stają się zardzewiałe i chrome. Wybijają wciąż tę samą godzinę. Godzinę rozpaczy.
Nie mam pojęcia, jak odbiorą tę książkę wielbiciele mrocznego oblicza Małgorzaty Oliwii Sobczak, ale ja mogę szczerze napisać – jakie to było świetne. Ona i dom, który tańczy to powieść, o której nie da się zapomnieć po jej odłożeniu. Pozostaje gdzieś w środku nas na długo.
Tytułowy dom tańczy. A czy tańczy faktycznie, sami się przekonajcie. Gorąco polecam.
monweg
Dziękuję
Ona i dom, który tańczy - Małgorzata Oliwia Sobczak do kupienia na Bonito
W ramach wyzwań: Przeczytam 120 książek w 2025 roku – 9/120; Mierzę dla siebie – 2,8 cm; 400 stron; Trójka e-pik – karnawał; Wielkobukowe okładkowe bingo -na okładce kwiat; Wielkobukowe alfabetyczne bingo – O; Wielkobukowe albo-albo – powieść obyczajowa
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz