Trwaj przy mnie - Elizabeth Strout

Autor – Elizabeth Strout

Tytuł – Trwaj przy mnie

Tytuł oryginału – Abide with Me

Przekład – Ewa Westwalewicz-Mogilska

Wydawnictwo Wielka Litera

ISBN 978-83-8032-223-3

"Trwaj przy mnie" to poruszająca i wieloznaczna powieść obyczajowo-psychologiczna o rozpaczliwej samotności, żałobie i cierpkiej hipokryzji małego miasteczka.

Elizabeth Strout, amerykańska pisarka, uhonorowana Nagrodą Pulitzera za powieść Olive Kitteridge. Mam na imię Lucy zajęła pierwsze miejsce na liście bestsellerów New York Timesa, a w Polsce uznana została za najważniejszą powieść roku 2016 przez Książki. Magazyn do czytania. Ma na koncie książki, które okazały się kasowym sukcesem, były bardzo dobrze odebrane zarówno przez krytyków, jak i czytelników, stały się bestsellerami.

Lata 50. XX wieku. West Annet, małe amerykańskie miasteczko w Nowej Anglii staje się sceną wydarzeń drugiej powieści Elizabeth Strout. Głównym bohaterem jest pastor Tyler Caskey, który po śmierci żony musi poradzić sobie z osobistym gniewem, żalem, a nawet utratą wiary.

Tyler Caskey jest młodym duchownym. Stara się zaaklimatyzować do nowych warunków i środowiska. Wiedzie życie wypełnione ciężką pracą i miłością do Boga. Kazania obmyśla i dopracowuje w każdym szczególe, nie korzystając podczas ich wygłaszania z żadnych notatek. Przez swą skromność i wielkoduszność szybko zaczyna do siebie przekonywać wiernych. Jednak wszystko się zmienia po śmierci żony. Owdowiały, nie za bardzo radzi sobie z dwoma małymi córeczkami. W związku z tym młodszą dziewczynkę bierze do siebie matka Tylera, a on zostaje ze starszą, pięcioletnią Katherine. Dziewczynka na swój sposób tęskni za matką i przeżywa po niej żałobę. Cierpi na nawracające bóle brzucha, a przy tym zaczyna sprawiać kłopoty i przestaje mówić.

Elizabeth Strout oddaje doskonale klimat małomiasteczkowej społeczności, gdzie wszyscy się znają i żyją problemami innych, a nie jak by się mogło wydawać, własnymi. West Annet jest miasteczkiem jakich wiele, ale sztuka polega na tym aby je interesująco opisać. Autorce Braci Burgess to się wyśmienicie udało (nie pierwszy raz).

Trwaj przy mnie wcale nie jest łatwą pozycją. Ja mimo tego, że książka do grubasów nie należy (368 stron) czytałam ją dość wolno, poświęcając jej maksymalną ilość czasu. To historia, którą uważny i cierpliwy czytelnik z pewnością doceni. Podczas lektury dobrze jest znaleźć chwilkę, żeby ją przemyśleć w spokoju.

Nie wiem, jak jest z innymi czytelnikami, ale mnie przekonuje pisanie Strout. Ja jej po prostu wierzę. Jej powieści to losy całkiem zwyczajnych, przeciętnych ludzi, ale autorka Amy i Isbelle potrafi przedstawić to zwykłe życie w sposób niezwyczajny. Podczas lektury jej książek ma się ochotę śmiać, kląć, płakać – i te skrajne emocje się przenikają. Każda historia wydaje się bardzo prawdziwa i taka, że nie można obok przejść obojętnie.

Cudownie napisana opowieść, z delikatnością i wyczuciem, które cechują pisarstwo Elizabeth Strout. Mała społeczność, trudne tematy, problem wiary i miłość. Uważam, że ze względu na „ciężar” historii Trwaj przy mnie nie nadaje się na pierwsze spotkanie z twórczością Amerykanki. Sama zaczynałam od Olive Kitteridge i nabrałam ochoty na więcej, czego również wam życzę. Polecam gorąco.

Dziękuję

Książka bierze udział w wyzwaniach:

Akcja 100 książek w 2018 roku – 100/100, Czytelnicze igrzyska, Dziecięce poczytania, Grunt to okładka, Olimpiada czytelnicza – 368 stron, Przeczytam 52 książki w 2018 roku – 100/52, Przeczytam tyle, ile mam wzrostu – 3 = 29,8 cm, Świat kultury 2018, W 200 książek dookoła świata – Stany Zjednoczone, Wyzwanie Czytamy nowości